စက်ရေး နှင့် လက်ရေး ( Henry Aung )

မင်္ဂလာပါ။ Steemit Platform ပေါ်တွင် စာရေးရန် ပျက်ကွက်နေသည်မှာ တလနီးပါး ကြာသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်ပါသည်။ မပြီးဆုံး သေးသော Project များ လက်စ သတ်နေရခြင်း ၊ Project ပြီးသွားသော်လည်း နှစ် စဉ် အချိန်တိုင်း ရောက်လာနေကြဖြစ်သော ISO audit များ ရှိနေသဖြင့် စာရေးသားခြင်းအား ခေတ္တအနား ပေးထားခဲ့ပါသည်။

ထို့ အပြင် Audit များ ပြီးသွားသော်လည်း Computer တွင် ယူနီကုတ် မပြောင်းရသေးသဖြင့် အကြောင်းပြချက်တခု ရသွားပြန်ကာ စာရေးရန် နှောင့်နှေးနေခဲ့ပါသည်။ ယနေ့တော့ Office Computer အား ယူနီကုတ် ပြောင်းလိုက်ပြီ ဖြစ်သဖြင့် စာရေးရန် ပြင်ဆင်ရပါတော့သည်။

စာရေး ရန် အကြောင်း အရာအများ အပြား ရှိသော်လည်း စာမရေးဖြစ်သည့်ရက်များ ကြာသွားသဖြင့် မိမိအတွေးနောက်သို့ လက်ကွက်များက မလိုက်နိုင်သေးပါ။ ဤသည်မှာ စာမရေး ဖြစ်သည့် အချိန်ကြာ သွာလျင် ဖြစ်နေကြ ဖြစ်ပါသည်။ တခါတရံ မြန်မာ စာလုံးပေါင်းအား မေ့နေတတ်သည့် အချိန် အသံထွက်သိသော်လည်း မရေး တတ်သည့် အချိန်များ စသည်ဖြင့် ကြုံတွေ့ရပါသည်။

အမှန်ကို ဝန်ခံရလျင် ၂၀၁၆ ခုနှစ် မှ စ၍ ဤ Steemit platform ကြောင့်သာ မြန်မာစာ ရေးတတ် လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဤ မြန်မာစာ ရေးသားခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ကျွန်တော့ အတွေ့အကြုံ တခုအား ဝေမျှလိုပါသည်။ ကျွန်တော့ အနေဖြင့် မြန်မာစာအား computer လက်ကွက်ဖြင့် မရိုက်တတ်ပါ။ Messenger , Whatapp အစရှိသော App များ နှင့် Note pad တွင် ရိုက်ယူကာ copy ကူး ၍ Steemit Platform တွင် ပြန်တင်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

လွန်ခဲ့သော ရက်အနည်းငယ်က ကျွန်တော် ဘောပင် ကိုင်၍ စာရွက် တွင် မြန်မာစာ ချရေး ကြည့်ပါသည်။ အစ တကြောင်း နှစ်ကြောင်း တွင် မသိသာ သော်လည်း ၅ ကြောင်းခန့် ရေးမိလျင် စာလုံး များ မညီမညာ ဖြစ်လာပါသည်။ ၁၀ ကြောင်း ခန့် ရေးမိလျင် နောက်ဆုံး ရေးထားသော စာကြောင်းမှာ ပထမဆုံး ရေးထားသည့် စာကြောင်း နှင့် လုံးဝကွဲပြား ခြားနား သွားပါသည်။

ထို့ အပြင် ကျွန်တော့ လက်ချောင်းများက ဘောပင်ကို ညှစ်၍ ရေးသား ရသဖြင့် စာကြောင်းရေ ၁၀ ကြောင်းခန့် ရေးသားရုံဖြင့် လက်အံသေလာပါတော့သည်။ ကျွန်တော် တခုသတိထားမိသည်မှာ phone , computer လက်ကွက်များ ဖြင့် အသားကျ နေခဲ့သော ကျွန်တော်တို့ လက်ချောင်းများ သည် သဘာဝ ဖြစ်သော ခဲတံ ၊ ဘောပင် တို့ ဖြင့် လက်ချောင်း များအား အသုံး ပြုကာ အားစိုက်ရေးသား ရခြင်းကို တဖြည်းဖြည်း လက်မခံ နိုင်ဖြစ်လာနေပါသည်။

computer ဖြင့်ရေး printer ဖြင့် ထုတ်ယူလျင် စာအုပ်ဖြစ်သွား သော ယနေ့ခေတ်ကို ကျော်လွန်၍ နှောင် နှစ် ၁၀၀ ခန့်တွင် ဝလုံး ဝိုင်းဝိုင်းလေး ရေးရသော လေးကြောင်းမျဉ်း ဗလာစာအုပ်မှာ ပြတိုက်ထဲတွင်သာ တွေ့မြင်နိုင်တော့မည် ထင်ပါသည်။ ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်ကတော့ မြန်မာစာ စတင် သင်ယူသည်မှာ ထိုလေးကြောင်းမျဉ် ဗလာစာအုပ်နှင့် ဖြစ်ပါသည်။

ယခုသူငယ်တန်း ခလေးများ ဆက်၍ အသုံးပြုနေဆဲလား ဆိုသည်ကို တော့ မသိပါ။ မည်သို့ပင် ဆိုစေ ဖုန်းနှင့် စာရိုက်၍ Steemit ပေါ် သို့ ကူးတင် သည်က အဆင်ပြေပါသည်။ မိမိလက်ရေး မူနှင့် ရေးထားသော စာများ သာ Steemit ပေါ်တွင် တင်နိုင်သည်ဟု သတ်မှတ်လိုက်လျင် ကျွန်တော့ အဖို့တော့ အဆင်မပြေလှသည်မှာ သေချာပါသည်။

အထက်တွင် ဖေါ်ပြခဲ့သည့် အတိုင်း ကျွန်တော် ဘောပင်ဖြင့် စာမရေးတတ်တော့ပါ။ ( အလေ့အကျင့်မရှိတော့ပါ) ဤ ဆောင်းပါး တခုလုံး အတွက် ကျွန်တော် အသုံးချရသည်မှာ ညာဘက်လက်မ နှင့် လက်ညှိုး နှစ်ချောင်း တည်းသာ ဖြစ်ပါသည်။

Author : Henry Aung ( Kachin )
MSC : 001